گویش مرم وشنوه فارسی بوده که با لحجه ای زیبا کلمات را بیان می نمایند و برخی از کلمات مخصوصی دارند که در گویش مردم شهر قم کمتر بیان می گردد که در ذیل به تعدادی از انها اشاره شده است :

پِسپِلَک = پروانه، اُرسی = کفش ، دَستغاله= داس ،تارمی = نرده ایوان ،این گُله =اینجا، نِگا= حرف تعجب می باشد،پر چین= سنگ چین ،اُقُر!=کجا می روی ،جونم مرگ شده و سقد شده ازجملاتی است که موقع عصبانیت بیان می گردد